Dawid Diakow

Każdy z nas na swojej drodze napotyka wyzwania – czy to osobiste, czy zawodowe – do których trudno nabrać dystansu niezbędnego do znalezienia optymalnego rozwiązania. Mówi się czasami, że „trudno jest ocenić kadr, gdy samemu pozuje się do zdjęcia”. Ów dystans, jak również umiejętność nie-emocjonalnego odwołania się i skorzystania ze swojej wiedzy, kompetencji czy intuicji, zwanych często „własnymi zasobami”, są niezbędne do podjęcia racjonalnych kroków oraz opracowania planu działań prowadzących do rozwiązania lub polepszenia obecnej sytuacji.

Profesjonalny coaching zorientowany na rezultaty ma wiele zalet, niemniej jednak podstawowym celem jest wsparcie w osiągnięciu sukcesu, choć każdy uczestnik może ten sukces definiować inaczej, zgodnie z jej lub jego celami, potrzebami i wartościami.

Koncepcja Core Quadrant została opracowana przez Daniela Ofmana w połowie lat dziewięćdziesiątych. Według niej każda osoba posiada tzw. “cechy rdzenne” – podstawowe, charakteryzujące każdego indywidualnie cechy jego/jej osobowości. Ich świadomość pozwala równocześnie na ich pełniejsze wykorzystanie i lepsze radzenie sobie w życiu w wyzwaniach osobistych i zawodowych oraz w relacjach z innymi. Jednocześnie, poza cechami rdzennymi, mamy do czynienia z tzw. “pułapkami” – czyli nadmiarowością naszych “cech rdzennych”. Gdy za bardzo wykorzystujemy nasze “cechy rdzenne”, mogą stać się dla nas pułapką i de facto ograniczeniem w naszym rozwoju. Z kolei spotkanie na swojej drodze osoby, którą cechują przeciwności naszych “pułapek”, może być dla nas nie lada “wyzwaniem”. W ekstremalnym przypadku w stosunku do osoby, której cechy rdzenne są przeciwieństwem naszych cech rdzennych, możemy czuć tzw. “alergię”. Koncepcja Core Quadrant pozwala nam zrozumieć różnice, które istnieją między ludźmi. Pomaga każdej osobie dowiedzieć się więcej o sobie oraz, w rezultacie, rozwinąć się dzięki identyfikowaniu swoich “alergii” i “pułapek”. Metoda ta jest wykorzystana w pracy indywidualnej oraz zespołowej.